درباره ساخت و ساز

قالب وافل مهم ترین ابزار اجرای سقف وافل است که آن را می توان در اصل شالوده ی سقف های وافل دانست. این قالب ها از جنس پلاستیک بوده و ابعاد و شکل مشخصی دارد. از این قالب برای حذف کردن بتن ناکارآمد در دال های بتنی استفاده میشود. حال این بخش نا کارآمد چیست؟ بتن ناکارآمد بخشی از دال بتنی است که تحت فشار و هیچ تنشی نیست و از طرفی هیچ عضو کششی از جمله میلگرد نیز در آن وجود ندارد. با حذف این قسمت ضافه و ناکارآمد، سازه سبک تر شده و از طرفی در کاهش جذب انرژی لرزه ای نیز بسیار موثر است. 

قالب وافل چیست؟

قالب وافل (waffle formwork) یک قطعه پلاستیکی در ابعاد و اشکال مشخص است که به منظور حذف بتن ناکارآمد در دال های بتنی استفاده می شود. بتن ناکارآمد به بخشی از دال بتنی گفته می شود که تحت تنش فشاری نیست و هیچ عضو کششی (میلگرد) را هم در خود نگه نمی دارد. حذف این بتن به لحاظ اقتصادی از یک طرف و به لحاظ سبک سازی سازه و کاهش جذب انرژی لرزه ای نیز بسیار اهمیت دارد.

در دهه اخیر برای حذف این بتن، ایده ها و طرح های مختلفی پیشنهاد شده که تنها تعدادی از آن ها به مرحله اجرا درآمده است. یکی از پرکاربردترین این راهکارها استفاده از قالب های پلاستیکی از جنس پلی پروپیلن با قابلیت چندین بار استفاده است که به قالب وافل معروف شده است.

قالب وافل چگونه کار می‌کنید؟

هنگام طراحی سازه، در زیر قالب‌های وافل سوراخ‌هایی ایجاد می‌کنند که  اجازه می‌دهد بتن‌های مزاحم حذف شوند. به عبارت دیگر از آنجایی که لایه پایینی سقف نقشی در تحمل فشار ندارد، از بتن‌ریزی در این قسمت می‌توان صرف‌نظر کرد و در نتیجه هم مصرف بتن کاهش می‌یابد، هم سقفی سبک‌تر خواهیم داشت و هم نمای سقف به صورت مکعب‌های توخالی دیده می‌شود.

عملکرد قالب وافل چگونه است؟

عملکرد قالب وافل در دال به گونه ای است که در زیر آن سوراخ ‌هایی ایجاد میکند. این سوراخ ها به منظور حذف بتن غیر سازه ای و سبک سازی سقف در نظر گرفته شده است. به بیان ساده تر چون بتن در کشش عملکرد ضعیفی دارد، عملا از مقاوت بتن در کشش صرف نظر می شود. در سقف وافل به دلیل اینکه لایه پایینی مشارکتی در تحمل فشار ندارد و در کشش می افتد، از بتن این قسمت صرف نظر میکنیم. به همین دلیل علاوه بر سبک سازی سقف و کاهش مصرف بتن، نمای سقف هم به صورت مکعب های تو خالی دیده میشود.

انواع قالب وافل از نظر عملکرد 

قالب های وافل از نظر عملکرد به دو دسته قالب های وافل یک طرفه و دو طرفه تقسیم می شود که در ادامه هر کدام از آن ها را توضیح می دهیم.

معرفی قالب وافل یکطرفه

سقف با قالب وافل یکطرفه نوعی از دال‌های بتنی، با عملکردی شبیه به سقف تیرچه بلوک می‌باشد. با این تفاوت که تیرچه ها درجا ریخته می‌شوند و باعث ایجاد اتصال گیردار می‌شود. نمای زیرین سقف در استفاده از قالب‌های وافل یکطرفه به صورت مکعب ‌های مستطیل می‌باشد. سقف وافل یکطرفه برای دهانه های تا 8 متر مورد استفاده قرار میگیرد و ابعاد متداول قالب های مورد استفاده اکس به اکس 60 سانتی متر و اکس به اکس 70 سانتی متر است. ارتفاع قالبهای یکطرفه عموما 25 یا 30 سانتی متر می باشد. قالب های سقف وافل یک طرفه به صورت قسمت های جدا از هم ساخته می شوند و در کارگاه با توجه به نیاز پروژه در اندازه مورد نیاز مونتاژ می گردند. این نوع قالب دارای بدنه 50 سانتی متری، فیلرهای 10 سانتی متری و درپوش های 15 سانتی متری است که به وسیله پیچ و مهره به همدیگر متصل میگردند تا به اندازه دلخواه برسند.

معرفی قالب وافل دوطرفه

نوع دیگر قالب های سقف وافل، قالب وافل دوطرفه است که در آن تیرچه‌ها به صورت عمود بر یکدیگر عمل می‌کنند و به عبارتی سیستم تیر- دال می‌باشد. این سیستم برای دهانه‌های بلند مورد استفاده قرار می‌گیرد. نمای زیرین سقف در استفاده از قالب‌های وافل دوطرفه به صورت مکعب‌های مربعی می‌باشد. قالب های وافل دوطرفه بر خلاف حالت یکطرفه، به صورت یک تکه ساخته می شوند و نیاز به مونتاژ در کارگاه نمی باشد. این قالب ها در ابعاد 60*60 به ارتفاع 18-25-30 و ابعاد 80*80 به ارتفاع 25 و همچنین 90*90 به ارتفاع 33 و 40 برای دهانه های 8 تا 16 متر مورد استفاده قرار میگیرد. نوع و ابعاد بهینه قالب برای سازه مورد نظر با نظر محاسب سازه تعیین میگردد.

جمع بندی

مهمترین دلیل برای استفاده از قالبهای وافل، استفاده حداکثری از فضاهای ساختمان است. قالب وافل این امکان را به ما می دهد که از دهانه های تا 20 متر استفاده کنیم. شاید اینگونه به نظر برسد که دهانه بلندتر مستلزم هزینه کردن بیشتری هم هست. ولی با کمی دقت به سودی که عاید شما میشود و بررسی هزینه- سود پروژه، مقرون به صرفه بودن استفاده از قالب وافل در ساختمان برای همه آشکار می شود. این قالب ها بلافاصله پس از پایان اسکلت نیمی از هزینه ابتدایی خود را با توجه به بازخرید قالبها، بر میگرداند. در کنار آن حذف یونولیت هم از عوایدی است که نصیب کارفرما میکند. در پایان کار با توجه به افزایش فضاها و به طور مثال افزایش تعداد پارکینگهای ساختمان، سوددهی استفاده از قالب و سقف وافل نمایان می شود.

منبع: https://sahandsazeh.co/

طراحی سیستم‌ های سازه‌ای با هدف تأمین باربری و ایجاد مقاومت در برابر نیروهای گوناگون وارد بر سازه سروکار دارد. مهندسی سازه عمدتا با طراحی ساختمان‌ ها  سر و کار دارد و همچنین نقش ضروری ای در طراحی و ایمنی و اطمینان‌ پذیری ساختمان ها بازی می‌ کند. محدود نشدن طرح معماری از مهمترین فاکتورهای طراحی سازه حرفه ایی می باشد. نمای ساختمان نیز به صورت مستقیم تحت فرمان سازه ساختمان می باشد.

طراحی سازه ساختمان

طراحی سازه یا طراحی اسکلت فرایندی است که پیش از صدور جواز ساخت، توسط مهندسین و دفاتر طراحی سازه انجام می‌شود. سازندگان ساختمان یا تمامی طراحی چهار رشته مهندسی ساختمان شامل معماری، سازه، تأسیسات مکانیکی و تأسیسات الکترونیکی را به یک دفتر طراحی واگذار می‌کنند یا طراحی هر یک از چهار رشته را به دفاتر تخصصی مربوط به همان رشته واگذار می‌کنند. هرچند هرکدام از این دو روش دارای مزایا و معایبی است، با این وجود سازندگان حرفه‌ای غالباً روش دوم را انتخاب می‌کنند تا به کیفیت بالاتری در نقشه‌های اجرائی دست یابند. همچنین تنها یک تیم تخصصی طراحی سازه می‌تواند کار بهینه‌سازی ساختمان و تهیه نقشه‌های با کیفیت را به عهده بگیرد.

مراحل طراحی سازه

مراحل طراحی سازه شامل موارد زیر است که البته ممکن است در برخی از پروژه‌ها با توجه خصوصیات پروژه یک یا چند مرحله حذف شود:

دریافت فایل نقشه‌های معماری

اولین مرحله کار مهندس طراح سازه بررسی نقشه‌های معماری، بررسی محل ستون‌ها، کنترل گزارش مکانیک خاک، نوع خاک، محل درز انقطاع، محل بازشوها، محل باکس راه‌پله و آسانسور می‌باشد. بنابراین قبل از شروع طراحی سازه سازندگان ساختمان بایستی این مدارک را آماده کنند. طراحی اسکلت سازه باید کاملاً منطبق بر طرح معماری باشد.

مدلسازی اولیه سازه

مهندس محاسب با توجه به محل آکس ستون‌ها و ارتفاع طبقات که در نقشه‌های اولیه معماری وجود دارد مدل اولیه سازه را در نرم‌افزار ایتبس (ETABS)  ایجاد می‌کند. همچنین بارگذاری طبقات مطابق با کاربری هر طبقه در مدل نرم‌افزاری تعریف می‌شود. بارهای ناشی از زلزله نیز در این مرحله تعیین می‌شود و به سازه اعمال می‌شود.

طراحی ابعاد اعضای سازه ساختمان

بعد از مدلسازی اولیه مهندس طراح سازه اقدام به طراحی اسکلت ساختمان می‌کند. در صورتی که مهندس طراح، دغدغه بهینه‌سازی ساختمان و کاهش هزینه داشته باشد، تلاش می‌کند تا حد امکان سازه سبک‌تری را طراحی کند. اگر برای شما سوال است که چرا سبک‌سازی ساختمان مهم است می‌توانید به این مقاله مراجعه کنید. سازه‌ای که هم در برابر بارهای وارده از جمله بارهای زلزله مقاوم باشد و هم تا حد امکان کمترین هزینه ساخت را در پی داشته باشد. از جمله مواردی که در این مرحله آماده می‌شود می‌توان به ابعاد ستون‌ها در طبقات مختلف، محل دیوار برشی‌ها، محل قرارگیری مهاربندها و آویز تیرها اشاره کرد.

مدلسازی دقیق اسکلت ساختمان براساس نقشه‌های فاز دو معماری

بعد از طرح اولیه سازه، نقشه‌های اولیه به تیم معماری تحویل داده می‌شود تا آنها بتوانند نقشه‌های فاز دو معماری را تهیه کنند. ابعاد ستون‌ها را از ابتدا نمی‌توان در طرح معماری بصورت دقیق در هر طبقه تعیین کرد. از این رو نیاز به طرح اولیه سازه هست تا تیم معماری بتواند نقشه‌های معماری فاز دو را تهیه کند. مهندس محاسب سازه در این مرحله مدل را دقیق‌تر بررسی می‌کند تا طراحی اسکلت با جزئیات بیشتری انجام شود.

رسم نقشه‌های اجرائی سازه

ترسیم نقشه‌های اجرائی یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین مراحل طراحی سازه است. از این نظر که تمامی آنچه تیم طراحی سازه مدنظر دارد تنها از طریق نقشه‌های اجرائی به تیم اجرای ساختمان منتقل می‌شود. اشتباهات ترسیمی کوچک در این مرحله می‌تواند منجر به خسارات بزرگ در زمان اجرای ساختمان شود. مهندس طراح سازه از مدل نرم‌افزاری سه بعدی سازه، نقشه‌های اجرائی دقیق را ترسیم می‌کند.

تهیه دفترچه محاسبات سازه

آخرین مرحله محاسباتی مربوط به تهیه دفترچه محاسبات سازه است. دفترچه محاسبات سازه شامل تمامی فرضیات و روش‌هایی است که مهندس در طرح سازه بکار برده است و به منظور حفظ اسناد و همچنین در اختیار دادن این دفترچه به کنترلر سازه تهیه می‌شود. وجود این دفترچه همچنین از این لحاظ اهمیت دارد که در صورتی که در آینده تغییراتی در سازه یا کاربری ساختمان ایجاد شود، از طریق این دفترچه می‌توان استحکام بنا را بررسی کرد.

مهر و امضاء مهندس محاسب

هر طرح سازه بایستی توسط یک مهندس محاسب یا یک دفتر طراحی سازه مورد تأیید نظام مهندسی ساختمان، مهر و امضاء شود. این مهر به معنی تأیید محاسبات سازه و فرضیات طراحی سازه توسط فرد یا شرکت محاسب می‌باشد. این مهر و امضاء در فضای ساختمان‌سازی شهری به برگه سبز محاسب سازه معروف است.

ارسال نقشه‌ها و فایل‌های محاسباتی به شهرداری

مجموعه کامل شامل فایل‌های محاسباتی، مدلسازی‌ها، نقشه‌ها و دفترچه محاسبات آماده شده و به شهرداری ارسال می‌گردد. همچنین یک نسخه رونوشت به سازمان نظام مهندسی ساختمان به منظور کنترل ارسال می‌گردد. البته در شهر تهران تنها برای ساختمان‌های بالای 2000 متر مربع نیاز به دریافت تأییدیه از سازمان نظام مهندسی ساختمان هست. این قوانین در شهرهای مختلف، متفاوت است.

نتیجه گیری

طراحی سازه یک ساختار مهندسی با المان‌های متعددی مانند ستون‌ها، دیوار‌ها و.. است که برای طراحی هر کدام از آن‌ها باید به عوامل مختلفی توجه شود. این عوامل شامل مقاومت مصالحی که استفاده می‌شود، نیروی استاتیک و دینامیک وارد بر هریک از اجزا و میزان مقاومت آن‌ها و همچنین مجموع باری که قرار است بر فونداسیون و کل ساختار طراحی سازه وارد شود و جزئیات بسیار دیگری هستند.

منبع: https://sahandsazeh.co/

در مقاله قصد داریم به روش اجرای سقف وافل و تشریح مراحل اجرای سقف وافل بپردازیم .نحوه اجرای سقف وافل مشابه اجرای دال تخت می باشد ولی بسیار ساده تر و سریعتر ، برای زیرسازی سقف وافل نیاز به تجهیزات خاصی نیست و ابزار معمول قالب بندی در اجرای سقف وافل قابل استفاده است . هرچند اجرای سقف وافل نیاز به نیرو های متخصص وآموزش دیده ندارد ولی استفاده از پیمانکار با تجربه تاثیر زیادی در کیفیت اجرای سقف وافل دارد .

مراحل اجرای سقف وافل

حال می‌خواهیم به مراحل اجرای سقف وافل و جزئیات سقف وافل به روش مدولار بپردازیم و هریک از مراحل آن را بطور کلی توضیح دهیم:

زیرسازی سقف وافل

از مهم‌ترین مرحله‌های نحوه اجرای سقف وافل ، زیرسازی سقف وافل می‌باشد. در این مرحله باید مطابق اصول قالب‌بندی، براساس ارتفاع و بارهای وارده، برای تحمل شرایط بارگذاری مختلف و رعایت اصول ایمنی طراحی و اجرا عملی شود. اولین گام برای اجرا سقف وافل اسکافلد گذاری یا شمع بندی است که پس از آن شاسی کشی سقف اجرا می‌شود.

شمع بندی در پروژه‌هایی که سقف ارتفاع 3 الی 3.5 متر دارد مورد استفاده قرار می‌گیرد و  در پروژه با ارتفاع سقف بیشتر  از اسکفولد یا جک بلند استفاده می‌نمایند. امکان چینش صحیح قالب وافل یک طرفه یا دو طرفه، تنظیم تراز سقف، اعمال خیز منفی و تامین ایمنی از مواردی هستند که در این مرحله باید به صورت کاملا صحیحی اجرا شوند.

همچنین از دیگر مواردی که برای زیر‌سازی سقف وافل در ساختمان‌های متعارف باید انجام داد، استفاده از جک فلزی با فواصل یکسان می‌باشد. فاصله جک‌ها از یکدیگر را می‌توانیم با روابط مهندسی مربوطه برای هر پروژه محاسبه کنیم. روی پایه‌های زیرین از المان‌هایی در دو لایه و در دو راستای متعامد به دلیل فراهم کردن نشمین قرارگیری قالب‌های وافل استفاده می‌گردد.

این المان‌ها می‌توانند پروفیل لوله داربستی، قوطی فلزی و یا چهارتراش‌های چوبی نیز باشند. (بار اعمال شده به زیرسازی، در ابتدا به قوطی کشی فرعی سپس به قوطی کشی اصلی و درنهایت به پایه های اطمینان و زمین منتقل می‌شود)

چیدمان قالب های وافل

پس از اتمام مرحله‌ی اول یعنی زیرسازی سقف نوبت به قالب بندی سقف وافل می‌رسد، باید قالب وافل دو طرفه یا یک طرفه را مطابق باجزئیات نقشه‌های اجرایی به ‌روی پروفیل‌های زیرین چیدمان نمود که این مرحله با توجه به مدولار بودن قالب های وافل به سرعت انجام می‌شود. در چیدمان قالب‌های وافل باید به فاصله اولین قالب در هر امتداد از بر ستون‌ها و دیوارهای برشی و تطابق با جهت و چینش قالب‌ها با نقشه اجرایی بسیار دقت نمود، به دلیل این‌ که در طراحی سقف وافل مناطقی از سقف در نواحی ستون‌ها و دیوارهای برشی به صورت دال توپر طراحی می‌گردد.

از نکات دیگری که باید بسیار به آن دقت کرد زیرا در بالا رفتن کیفیت تاثیر به سزایی دارد، ریسمانی و هم‌راستا بودن امتداد چینش قالب‌های وافل می‌باشد. همچنین از تکنیک‌هایی جهت فیکس‌کردن قالب‌های وافل به منظور جلوگیری از جابجایی و لغزش قالب‌های وافل استفاده می‌شود که این تکنیک ها شامل استفاده از گیره مخصوص، میلگرد U شکل، میخ‌کوبی، اتصال با سیم آرماتوربندی و یا فیکس‌کردن قاب های وافل انتهایی می‌باشند.

آرماتوربندی سقف وافل

از دیگرمزایای سقف وافل می‌توانیم به عدم نیاز به تیرچه آماده و امکان اجرای کامل آرماتوربندی سقف به صورت درجا اشاره کنیم. به این منظور که پس از اتمام چینش قالب‌های وافل آرماتوربندی سقف وافل مطابق جزئیات نقشه‌های اجرایی آغاز می‌شود. درابتدا‌ی این مرحله میلگردهای اصلی و تقویتی پایین تیرچه‌ها اجرا می‌گردد، پس ازآن کلاهک‌های برشی در محل تکیه‌گاه سر ستون‌ها و دیوارهای برشی و همچنین تیرهای مدفون سقف در اطراف بازشو‌ها یا لبه دال‌ها اجرا می‌شوند.

در این مرحله عرض و طول قرارگیری کلاهک برشی، تعداد خاموت‌ها، تعداد ساق خاموت‌ها و فواصل مرکز به مرکز خاموت‌های کلاهک برشی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند. سپس میلگردهای شبکه اصلی و تقویتی فوقانی سقف اجرا می‌گردد. میلگردهای تحتانی و فوقانی تیرچه‌های تشکیل شده نیز به وسیله میلگرد سنجاقی به یکدیگر متصل می‌شوند.در آرماتور‌بندی سقف همچنین باید آرماتورهای ریشه و دوخت، طول خم، اورلپ، پوشش بتن و…  حتما طبق نقشه های اجرایی انجام واجرا بشود.

بتن ریزی سقف وافل

پس از اتمام مرحله آرماتوربندی سقف وافل، سقف وافل آماده‌ی بتن‌ریزی می‌باشد. بتن ریزی سقف وافل به‌صورت عملیاتی پیوسته و در یک جهت توسط نیرو‌های پیمانکار سقف وافل آغاز می‌شود.فضای بین تیرچه‌ها به راحتی با بتن پر می‌شوند به علت اینکه فضاهای بتن‌ریزی و تراکم پایین آرماتور در دسترس می‌باشند. از نکاتی که باید به آن توجه کرد این است که بتن باید در طول اجرای عملیات با استفاده از ویبراتور متراکم شود و مهم‌تر از آن ویبراتور باید در داخل تیرچه‌ها به طور منظم و در فواصل مشخص به طوری فرو برده شود که دو قسمت لرزانیده شده با هم، همپوشانی داشته باشند.

در سقف‌های بزرگ باید محل درز‌های اجرایی از قبل تعیین شده باشند و تا محل درزهای اجرایی بتن‌ریزی ادامه پیدا کند. در انتهای این مرحله عملیات پرداخت به منظور تراز‌ کردن سطح بتن انجام می‌گیرد و ضخامت بتن‌ریزی باید برابر با ضخامت سقف وافل در نقشه‌هایی اجرایی باشد.

باز کردن قالب‌های وافل

دمای مجاور سطح بتن، نوع سیمان مصرفی، دهانه و ضخامت سقف و نوع قالب بندی سقف وافل و … عواملی هستند که به روی مدت زمان مورد نیاز جهت گیرش بتن و امکان قالب برداری تاثیر به سزایی دارند. به صورت کلی مدت زمان مورد نیاز برای قالب برداری برابر با مدت زمان رسیدن بتن به هفتاد درصد مقاومت مشخصه است، در این صورت می‌توانیم قالب‌های زیرین را برداریم ولی برداشتن پایه‌های اطمینان فقط در صورتی مجاز می‌باشد که علاوه بر مراعات تمامی محدودیت‌ها بتن به مقاومت بیست و هشت روزه مورد نظر رسیده باشد.

نتیجه گیری 

سقف وافل با انواع یک طرفه و دو طرفه که در حدود 10 سال است در کشور ما رواج یافته ، در عین سهولت اجرا و مزایای بسیاری که دارند اگر بصورت غلط و بدون رعایت کردن نکات فنی و ایمنی به  مرحله اجرا برسد مثل هر سیستم سقف دیگری خطر آفرین خواهند بود.

منبع: https://sahandsazeh.co/

موضوعی است که در این مقاله می خواهیم آن را بررسی نماییم. همچنین کاربرد، مزایا و معایب و چگونگی اجرای این سقف را بیان می نماییم. در واقع سقف وافل یکی از انواع سقف های بتنی است که علاوه بر ظاهری شکیل، مزایای اقتصادی و فنی بسیاری را نیز دارد. برای اجرای این سازه از قالب وافل استفاده می شود که وزن مرده سازه را به مراتب کاهش می دهد. سازه وافل نمای زیبایی در سطح زیرین سقف ایجاد می کند

معرفی سقف وافل

سقف وافل یکی از انواع سازه‌های بتنی است که به‌دلیل ظاهری زیبا و مدرن، مدت زمان اجرای کم، مقاومت و ایمنی بالا و البته مزایای اقتصادی زیاد، برای سازنده‌ها محبوبیت دارد. این سازه ظاهری شبکه مانند دارد و به همین‌خاطر به آن سقف مشبک هم می‌گویند. برای ساخت آن، از قالب وافل استفاده می‌شود که بتواند وزن مرده‌ سازه را کاهش دهد. کاربرد آن با قالب‌های موقت، به سقف مجوف نیز شناخته می‌شود و نمای زیبایی در سطح زیرین بنا به‌وجود می‌آورد و معمولا مسطح است.

تاریخچه به وجود آمدن سقف وافل

طبق تحلیل باستان شناسان حدود 2500 سال پیش تولید سقف وافل به وجود آمده است و همچنین آثار به جا مانده از این نوع سقف ها را می توان در بناهایی مثل طاق بنای تخت جمشید و بنای اعظم آکروپولیس یونان نیز به خوبی مشاهده کرد. در رابطه با تاریخچه به وجود آمدن سقف های مشبک اینگونه می توان بیان کرد که در سال 2005 میلادی شخصی به نام پاراساد مدلی بهینه از دال بتنی را به وجود آورد که بسیار شبیه به شکل وافل بود و در نتیجه در طی مرور زمان سقف های وافل به وجود آمد.

مزایای سقف وافل

سیستم وافل یک‌طرفه و دوطرفه اگر به‌شکل صحیح طراحی و اجرا شود، مزایای زیادی برای کارفرما و سازه دارد. تعدادی از مزایای استفاده از آن را بررسی می‌کنیم.

• کاهش حجم مصرف بتن و فولاد، به‌دلیل کاهش وزن نسبت به سقف‌های سنتی.
• حذف انواع بلوک‌ها و تیرچه‌های پیش‌ساخته و محدود نبودن در استفاده از سایز میلگرد در آن‌ها.
• پیاده‌سازی ساده با ایمنی بالا و اجرای سریع، به‌دلیل سبک بودن قالب.
• قابل استفاده بودن قالب‌ها به دفعات زیاد
• ایجاد ظاهر و نمایی زیبا و شکیل در سطح زیرین در طرح‌های معماری به‌صورت نمایان(اکسپوز) و با نورپردازی‌های متنوع (مورد توجه مهندسان)
• عملکردی مناسب در برابر حوادث طبیعی
• حذف ستون‌های میانی سازه
• کاهش هزینه‌ها نسبت به اجرای سقف‌های کرومیت و یا عرشه فولادی. (برای کسب اطلاعات کامل درخصوص سقف عرشه فولادی، به لینک مربوطه وارد شوید.)
• قابل استفاده در انواع اسکلت‌های بتنی و فلزی

انواع مدل های سقف وافل

به طور کلی دو نوع قالب وافل در بازار موجود است که در مجموع می توان خرید سقف وافل را به سقف های وافل یک طرفه و دو طرفه نیز اشاره کرد که در ادامه این قسمت بیشتر راجع به آنها صحبت خواهیم کرد. اصلی سقف های مشبک یک طرفه مربوط به دهانه های کوتاه است و همچنین به این مورد توجه داشته باشید که طول دهانه ها باید حداکثر 8 متر باشد و در درون سقف های یک طرفه از قالب های مستطیلی شکل استفاده می شود. تمامی سقف های وافل یک طرفه از یک جهت عملیات طراحی سقف وافل ، باربری و میلگرد گذاری را انجام می دهند و همچنین وجود همین عامل کلیدی باعث می شود که میزان مصرف میلگرد کاهش پیدا کند و در هزینه ها نیز تا حد زیادی صرفه جویی شود.

همان گونه که میدانید کارکرد اصلی سقف های وافل دو طرفه مربوط به دهانه های بلند است و همچنین به این نکته مهم توجه داشته باشید که قالب های سقف دو طرفه از نوع قابلمه ای هستند و در مجموع میزان قیمت و نرخ سقف دو طرفه نسبت به سقف یک طرفه کمی بیشتر است. نحوه انجام سقف دو طرفه به این صورت است که در ابتدا تیرچه ها به شکل عمودی قرار می گیرند و در نتیجه تمامی بارها به ستون های مورد نظر منتقل می شود و وجود همین نکته ویژه باعث می شود که میزان استحکام و مقاومت سقف نیز تا حد زیادی افزایش پیدا کند.

منبع: https://sahandsazeh.co/

اطلاع دقیق از تمام نکاتی که برای ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرد، به بهبود نتیجه کار شما کمک می کند. برای اینکه بتوانید در آینده به بهترین نحو سازه خود را تکمیل کنید، این مطلب را برای شما تهیه کرده‌ایم. در این مطلب شما می توانید تمام نکات مربوط به محاسبت ساخت و ساز و تمام مواردی که در زمان ساختمان سازی احتیاج شما می شود را یاد خواهید گرفت. 

مراحل ساختمان سازی

دال های بتنی عناصر سازه ای هستند که برای ایجاد سطوح افقی مسطح مانند کف، سقف استفاده می شوند. آن ها بارهای وارد شده را از ستون ها به دیوارها منتقل می کنند. شرایط و ضوابط مختلفی برای انتخاب دال بتنی مناسب و مقرون به صرفه، با در نظر گرفتن نوع ساختمان، چیدمان معماری، ویژگی های زیبایی شناختی و طول دهانه وجود دارد.

در صنعت ساختمان سازی همواره مهم ترین دغدغه افزایش استحکام ساختمان ها است. همه مهندسان هنگامی که یک ساختمان ساخته می شود موارد زیادی وجود دارند که استقامت ساختمان را کم می کند. یکی از این موارد ایجاد ستونچه در ساختمان سازی است و باعث تخریب کل ساختمان می شود.

گودبرداری

گودبرداری یکی از مهم ترین مراحل ساخت یک ساختمان محسوب می شود. تعیین عمق گودبرداری بسیار مهم است و محاسبه عمقی که برای گودبرداری نیاز است یک کار مهندسی است و باید توسط متخصص این کار انجام شود. گودبرداری با توجه به تعداد طبقات و همچنین میزان باری که به پی ساختمان وارد می شود، تعیین می‌گردد.

این کار باید در نهایت دقت و توسط مهندس سازه انجام شود؛ چرا که هرگونه اشتباه در محاسبات گودبرداری خطرات زیادی را برای ساختمان و ساکنان آن ایجاد خواهد کرد. یکی از این خطرات نشست ساختمان پس از ساخت می باشد.

بتن‌ ریزی

در مرحله بعد یعنی مرحله بتن ریزی باید داخل گود یک لایه به اندازه 10 الی 15 سانتی‌ متری با بتن پر شود. دلیل اهمیت داشتن این مرحله از ساخت یک ساختمان این است که بتن میزان بار وارد شده از سمت سازه را تحمل می‌نماید و اجازه نشست کردن ساختمان را نمی‌دهد و از نشست ساختمان جلوگیری می نماید.

بعد از بتن ریزی پی ساختمان را با میلگردهای مش شده آرماتوربندی می‌کنند. در این مرحله پی ساختمان یا فونداسیون اجرا می شود.

اسکلت بندی ساختمان

اسکلت ساختمان ها می تواند بر 2 نوع باشد، اسکلت بتنی و اسکلت فلزی. اگر استحکام سازه و استحکام هر چه بیشتر ساختمان برای شما بسیار مهم است و در اولویت است، پیشنهاد می کنیم از اسکلت فلزی استفاده نمایید. خرپا به سازه ای فلزی می گویند که از مثلث های به هم پیوسته تشکیل شده است و در ساخت سازه های مختلف کاربرد دارند. وظیفه خرپا کنترل تنش و توزیع یکنواخت وزن ساختمان است. خرپا‌ها دارای انواع مختلفی هستند و مزایا و کاربرد گوناگونی دارند. 

مصالح فلزی مورد استفاده در معماری

لازم به ذکر است که از نظر اقتصادی استفاده از اسکلت بتنی نسبت به اسکات فلزی بسیار مقرون به صرفه تر می باشد و قیمت آهن آلات در سازه های ساختمانی بسیار تاثیرگذار می باشد. برای اطلاع بیشتر در مورد استقامت اسکلت ساختمان می توانید به مقاله استقامت اسکلت ساختمان در مقابل آتش سوزی مراجعه نمایید.

چیدن دیوار

مرحله بعدی چیدن دیوار می باشد. در این مرحله با استفاده از آجرهای پیش ساخته شروع به چیدن دیوار می نمایند لازم به ذکر است که دیوار های پیش ساخته از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه هستند و همچنین عایق صوتی و حرارتی می باشند.

نازک کاری ساختمان

بعد از تکمیل دیوارهای ساختمان مرحله بعدی نازک کاری ساختمان است. در این مرحله گچ کاری و سرامیک و رنگ کاری داخل ساختمان انجام می شود. گچ‌کاری هم با مسطح کردن گچ روی دیوارها انجام می‌شود. در این بخش از کار کف ساختمان با لایه‌ ای از ملات پوشانده می شود.

برای ساخت یک ساختمان چه مقدار آهن آلات نیاز خواهیم داشت؟